Frans Vreugdenhil, alstroemeriakweker in het Westland en lid van diverse schaakclubs, had al jaren het plan om in Cuba een schaaktoernooi te organiseren. Op maandag 27 augustus was het dan eindelijk zo ver en vertrok de eerste lichting – Frans Vreugdenhil, André Duijvesteijn, Jan van den Ende en Timon van Dijk - naar Schiphol. Na een lange vlucht landden wij in Varadero, waar de sporen van de tropischestorm Isaac nog duidelijk zichtbaar waren. Een strenge douanecontrole volgde en na een half uurtje wachten op Abalardo, de Cubaanse vriend van Frans, vertrokken we richting Remedios. Een rit welke normaal dik 3 uur zou duren, maar omdat er nog een aantal Cubanen afgezet moesten worden aan verschillende kanten van het eiland waren we dik 6 uur onderweg. Er werd met een bloedgang gereden door piepkleine straatjes en binnenwegen vol kuilen. Helaas heeft één kat onze doortocht nietoverleeft. Toen we eenmaal aan waren gekomen, hebben we heerlijk gegeten in één van de hostals waar we de komende week zouden vertoeven. Omdat we ruim 20 uur gereisd hadden en het in Nederlandse tijd al 6 uur in de ochtend was, zijn we snel naar bed gegaan.

Om het toernooi te laten slagen moest er nog een hoop gebeuren en zodoende zaten we de volgende ochtend al vroeg in de auto naar Santa Clara om hier de lokale schaakhelden te ontmoeten en ze warm te maken voor het aanstaande toernooi. Ubaldo, de bestuurder van de regionale scaakbond heeft toegezegd dat hij makkelijk 23 Cubaanse schakers kon optrommelen om aan het toernooi deel te nemen. We hadden hem ontmoet in één van de mooiste honkbalstadions in Cuba (dé grootste sport hierzo). Hierna kwam er een telefoontje van Robert Ris, die toevallig opdat moment in het centrum van Santa Clara zat. Met zijn allen zijn we Robert gaan opzoeken en na een late lunch zijn we zonder Robert weer vertrokken naar Remedios. In Camajuani maakten wij een tussenstop om de schaakzaal te bewonderen waar het toernooi gehouden zou worden. Terugin Remedios hebben we gezellig geborreld tot dik na sluitingstijd. Dit leverde op de terugweg naar onze casa’s een aantal problemen op Zo stapte Timon een verzorgingstehuis voor zwangere vrouwen binnen en besefte hij pas dat hij verkeerd zat toen er een stel van deze vrouwen begonnen te gillen. André kreeg het ondertussen niet meer voor elkaar zijn voordeur te openen en er moest uiteindelijk lokale hulp ingeschakeld worden om hem weer op zijn kamer te krijgen.

Op woensdag gingen Frans en Timon met de twee Cubaanse chauffeurs de tweede lichting schakers uit Holland halen. Onderweg naar het vliegveld kreeg Frans onenigheid met Abelardo en was het de vraag of hij nog wel verder zou rijden of omkeren naar Remedios. Gelukkig voor Jan Willem de Jong, Michiel van Woerden, Tom Bottema én Robert Ris, die in Santa Clara opgehaald werd, koos Abelardo de verstandigste weg en konden zij, na een nog langere reis naar Remedios dan de eerste lichting dankzij de vele tussenstops, inchecken in hun hostals.

Donderdag ging Frans verdere voorbereidingen treffen voor het toernooi en Jan Willem, Timon, Michiel, André en Jan maakten een cultuurreis: Via hobbelige en vol gaten zittende wegen werd de bergen overgetrokken naar het beroemde Trinidad.Dat beroemd werd voor ons al gauw berucht door de opdringerige manier waarop toeristen werden benaderd door de Afrikaanse afstammelingen in deze stoffige gortdroge hete stad. Al gauw werd koers gezet naar Cienfuegos via een mooie kustweg. Dit was andere koek. Ook wel heet, maar het uitzicht op de boulevard en de vele mooie dames vergoedde alles. Jan Willem, Timon en André bleven daar een nachtje slapen om ook het avond- en nachtleven te leren kennen. Michiel en Jan gingen met de Cubaanse chauffeur Juan terug naar Remedios.

Vrijdag: de start van het toernooi in Camajuani. Het ‘Alstroemeria Open 2012’ ging beginnen! Alle voorbereidingen waren niet voor niets geweest. Na een mooi opening, verzorgd door de Cubanen met o.a. het volkslied van Cuba en een mooie speech van Frans werd een half uurtje later dan gepland de eerste zetten uitgevoerd op de borden. Ook werd Frans nog geïnterviewd door de Cubaanse tv. Frans kreeg als grote organisator gelijk de eer om tegen de sterkste tegenstander uit te komen: Sandro Pozo Vera, een Cubaanse GM. Vier IM’s (waaronder Jan Willem en Robert) completeerden de titelhouders in het veld. Onder het totaal van 24 deelnemers bevonden zich ook enkele talentvolle jeugdspelers tussen de 8 en 15 jaar oud. Het succes van de eerste avond brachten Jan Willem, Tom, André en Robert ertoe om na de sluitingstijden in Remedios dit nog te gaan vieren in een nieuwe discotheek in het 15 km verderop gelegen Caibarien. Minpunt was wel dat André zijn paspoort daar werd gestolen.

De tweede en derde ronde op zaterdag verliepen gladjes. Alleen Timon dacht daar iets anders over omdat hij van een twaalfjarig meisje verloor, althansdat werd verteld maar onze ogen registreerde een oudere leeftijd! Robert Ris was met drie uit drie op dat moment medekoploper. Het feest in Caibarien de vorige avond was zo goed bevallen dat Timon, Jan Willem, André, Frans en Robert met een taxi nogmaals die kant op gingen. Alleen toen het tijd was om naar huis te gaan was er geen taxi meer te vinden! Het heeft even geduurd voordat de heren thuis waren. Een paard en wagen wilde niet meewerken. Een fietstaxi bracht hen maar een klein eindje de goede weg op. Dan maar lopen! Uiteindelijk konden ze in een oude Lada meerijden, nadat de chauffeur zijn Cubaanse kameraden uit de auto gezet had om zo wat cuc’s bij te verdienen.

Zondag rustdag. Frans had geregeld dat alle Cubaanse schakers van het toernooi met de bus een dagje naar het strand konden van Santa Maria. Een gebied alleen toegankelijk voor buitenlanders en Cubanen met toestemming. Wij reden er, met onze Cubaanse chauffeurs Abelardo en Juan en Hollandse chauffeur Timon, uiteraard achteraan. Na een aantal uren zonnebaden en zwemmen in de heldere warme zee én de voetbalmatch Cuba – Nederland (eindstand onbekend), zouden de Cubanen terugreizen en wij zouden nog naar een wat verderop gelegen luxe hotel gaan om wat te eten en te drinken. Maar dit plan viel in duigen: allereerst had Juan te veel gedronken en wilde niemand meer met hem meerijden. Abelardo liet zijn sleutels in de kofferbak liggen met de deuren op slot en gooide zijn kofferbak dicht: weer een auto minder. Plannen gewijzigd: dan maar niet naar het luxe hotel. Jan Willem dit keer achter het stuur, reed met vier anderen alvast naar huis waarbij zij onderweg ook nog te maken kregen met een kapotte velg door een gat in het wegdek. Gelukkig was de reserveband én de krik van goede kwaliteit zodat ze na een tijdje hun weg konden vervolgen. Intussen waren Frans, Robert en Jan bij de Cubanen in de bus gestapt om naar huis gebracht te worden, Juan was begonnen van zijn werk zijn hobby te maken: hij zit in de slotenbranche en opent vele sloten zonder sleutel. Nu kon hij laten zien wat hij waard was! Bij Caibarien aangekomen liet de bus een paar mensen uit stappen en de chauffeur wilde weer wegrijden maar…. De motor brulde wel maar de bus kwam geen centimeter meer vooruit. De chauffeur pakte een plastic zak met flink gereedschap en ging aan de slag. Drie kwartier later kwam hij vertellen dat het niet ging lukken. Wat nu? Andere bus oproepen dus. Juist op dat moment kwam Abelardo en Juan met beide auto’s voorbij rijden! Het was Juan gelukt om de auto open te breken. Geweldig! Van Jan kreeg hij gelijk de bijnaam ‘De dief van Washington’ (Robert Wagner, wie kent hem nog?), hij leek er nog een beetje op. Hiernageen calamiteiten meer, alleen dat de reservebus nooit is komen opdagen en dat ook Abelardo met personenauto’s het vervoer voltooid heeft. ’s Avonds op ons vaste terrasEl Louvre in Remedios hebben we onder het genot van enkele mojito’s deze gedenkwaardige dag nog eens vrolijk doorgenomen.

De vierde ronde leverde een overwinning op voor Robert tegen de GM Sandro Pozo. Hierdoor kwam hij alleen aan kop te staan. In de vijfde ronde werd hij ingedeeldtegen Jan Willem de Jong. De vrede werd al gauw getekend, zodat beiden nog genoeg energie over hadden om ’s avonds met de rest na het vaste terrasbezoek nog een bezoek te brengen aan een naastgelegen discotheek. En zo gleed de maandag voorbij.

In de voorlaatste ronde op dinsdag bond Robert ook IM Diasmany Otero aan zijn zegekar. Zo was hij een vol punt los op de concurrentie voor de laatste ronde. Voor die begon had Frans nog een verrassing in petto: alle schakers kregen patat met kroket aangeboden in het schuin tegenover de speelzaal liggende cafetaria. Het was een zeer gezellig samenzijn en het cafetaria had gelijk de omzet van een maand binnen! In de laatste ronde verloor Robert van FM Ermes Espinosa. Hierdoor konden Espinosa zelf en GM Sandro Pozo Vera nog langszij komen en eindigden zij alle drie met 5,5 uit zeven bovenaan. Robert werd door zijn betere wp uitgeroepen tot de winnaar van het ‘Alstroemeria Open 2012’! De prijsuitreiking werd evenals de opening een prachtig tafereel Een speech van Ubaldo en een speech van Frans vormden het begin. De Cubanen kregen prijzen in natura die uitgestald waren op een paar tafels. Als dank voor het organiseren van het toernooi kregen wij allemaal persoonlijk een mooi oranje t-shirt met opdruk van de provincie Villa Clara aangeboden. Dit alles werd weer vastgelegd op camera, inclusief de interviews van Frans en winnaar Robert voor de Cubaanse tv. Na afloop werdhartelijk afscheid genomen van onze Cubaanse schaakvrienden. Het toernooi was een grandioos succes en de meest verantwoordeliijke man daarvoor was Frans Vreugdenhil. Hij ontpopt zich in verschillende opzichten als een schaakmaecenas voor Cuba. Dit dient op gepaste wijze geëerd te worden. Daarom stellen wij de Cubanen voor een keuze: Op het plein van de Revolutie in Havana hangen enorme afbeeldingen van Fidel Castro en Che Guevara aan een paar flats die het plein omringen. Of ze vevangen Che Guevara voor Frans, of ze hangen Frans zijn afbeelding als derde erbij. Voor minder doen we het niet!

De volgende dag hebben wij onze koffers gepakt om Remedios te vervangen door Havana. Met drie auto’s werd de reis van 300 km aangevangen. En het was knap dat na 20 km we elkaar al kwijt raakten. Pas halfverwege de reis werd de orde weer hersteld. Overnachten deden wij in het Habana Riviera Hotel waar ook het Capablanca Memorial altijd gespeeld wordt. De volgende twee dagen werden deculturele hoogtepunten van de historie én van het nachtleven van Havana bezocht.

Op zaterdag werd door Frans, Timon en André afscheid genomen van Jan Willem, Robert, Michiel, Jan en Tom, die naar Havana gebracht werden om daar weer het vliegtuig te nemen naar het nuchtere Holland. Door vetraging was een 16 uur durende vliegreis hun deel, maar door het voor Hollandse begrippen goede weer in het thuisland, kon er weer langzaam gewend worden aan de Hollandse temperaturen.

De laatste drie achterblijvers begonnen aan hun laatste dagen in het groene, zonovergoten Cuba. Enige moeilijkheden moesten daarbij nog wel overwonnen worden. Zondagavond viel in grote delen van Cuba de stroom uit. In Havana, waar dit drietal nog verbleef, zelfs de hele nacht. Gelukkig beschikte het hotel over een noodaggregaat, zodat er toch nog genoten kon worden van een frisse mojito en een koude cerveza. Een door Timon geplande autorit naar het dorpje Vilares werd ook een aardig avontuur. De slechte bergwegen veroorzaakte twee lekke banden waardoor het beoogde reisdoel niet werd gehaald. Wel werden de twee lekke banden door een Cubaanse kleine zelfstandige vakkundilg en snel gemaakt. De gebeurtenissen van de laatste dagen werden door Timon, Frans en André de laatste dag verwerkt in een 5-sterren hotel in Varadero.Op donderdag 13 september kwamen ook zij, na het fantastische verblijf in Cuba, via Schiphol weer op vaderlandse bodem terecht. En net zoals bij de andere vijf duurde het lang voordat zij aan het Hollandse leven en klimaat weer gewend waren!

De foto’s van de onderneming zijn te zien in het: fotoalbum
Twee intervieuws van Frans in het algemeen Dagblad zijn te lezen op: berichten
Een film gemaakt door een Cubaanse filmer/fotograaf van de opening + 1^e ronde en de prijsuitreiking ziet u bij: film 

De Cubagangers

Alstroemeria Open 2012 Eindstand

Nr	Titel	Naam	Rating	Fed	Score	TPR	RC	W-WE	M/F	SB
1	IM	Robert Ris	2415	NED	5,5	2546	2316	1,23	M	23,25
2	FM	Ermes Espinosa	2477	CUB	5,5	2501	2271	0,31	M	23,25
3	GM	Sandro Pozo Vera	2498	CUB	5,5	2511	2281	0,22	M	21,25
4	IM	Diasmany Otero	2432	CUB	4,5	2413	2311	0,05	M	19,75
5	IM	Jan Willem de Jong	2441	NED	4,5	2412	2310	-0,03	M	17,75
6		Orlando Moreno	2160	216	4,5	2229	2127	0,74	M	13,50
7		Timon van Dijk	2180	NED	4,5	2160	2058	0,02	M	13,50
8	IM	Yenifer Pérez	2195	CUB	4	2240	2190	0,41	F	13,00
9		Raul González	2213	CUB	4	2165	2115	-0,31	M	12,50
10		Laura Ben	1931	CUB	4	2019	1969	0,76	F	7,50
11		Noel Brito	1950	CUB	4	1944	1894	-0,08	M	7,00
12		Melissa Rodriguez	1924	CUB	3,5	2117	2117	1,54	F	11,75
13		Marcon Cok	2028	CUB	3,5	2163	2163	1,1	M	10,00
14		Tom Bottema	2191	NED	3,5	2078	2078	-0,95	M	9,50
15		Michiel van Woerden	2086	NED	3,5	2054	2054	-0,2	M	8,25
16		Juan Emilio Gonzales	1920	CUB	3,5	2017	2017	0,86	M	7,25
17		Jesus A. Bueno	2167	CUB	3	2029	2079	-1,24	M	10,00
18		Frans Vreugdenhil	2048	NED	3	1982	2032	-0,69	M	6,00
19		André Duijvesteijn	1766	NED	3	1912	1962	1,13	M	7,00
20		Abner Perenzuela	1780	CUB	2	1848	2006	0,38	M	5,00
21		Oscar Gutierrez	1872	CUB	1,5	1680	1910	-1,7	M	2,50
22		Cintya Valdés	1700	CUB	1,5	1675	1905	-0,28	F	1,50
23		Sandy Léon	1900	CUB	1	1591	1900	-2,53	M	1,00
24		Jersy J. Perez	1715	CUB	1	1616	1925	-0,74	M	1,50