Koploper Schaakmat Westland speelt met moeite gelijk tegen hekkensluiter Rijswijk
Na twee zeer ruime overwinningen, moest Schaakmat Westland het in de HSB-competitie opnemen tegen Rijswijk, dat twee keer dik had verloren. Ondanks enkele invallers waren we ook op papier nog de duidelijke favoriet, hoewel een groot deel van het ratingverschil wel kwam door het bord van Jan-Willem. Het werd echter een zware avond waarbij we niet ontevreden mochten zijn met een gelijkspel.
De avond begon slecht, want nog voordat ik was gearriveerd hadden we al een nederlaag te pakken. Frans was in de opening al snel het spoor bijster. Na nog een slechte zet verloor hij zijn dame en kon hij naar de bar. Daarna volgden twee remises op borden 4 en 3, terwijl op de andere borden ook nog niet veel voordeel was. Manfred stond na de opening iets actiever, maar het loperpaar van zijn tegenstander was voldoende compensatie. Al snel eindigde de partij in remise doordat beide partijen zetherhaling niet uit de weg wilden gaan. Menno had een pion gewonnen, maar het toren-en-paard-eindspel was zeker niet eenvoudig en zijn tegenstander verdedigde zich goed. Door een pat grap kon wit remise maken. Een 1-2 achterstand dus. Gelukkig winst Johan met een broodnodige overwinning de stand gelijk te trekken. Johans tegenstander had een pion geofferd en daarmee de pionnenstructuur voor Johans koning opgeblazen. Johan wist zijn stelling echter bij elkaar te houden en kreeg het initiatief. Toen zijn tegenstander in tijdnood kwam kon Johan weldra het punt binnenhalen. Een ander lichtpuntje was dat Henk op bord 1 een remise uit het vuur wist te slepen. Henk had in een eindspel twee torens, loper en paard een slechte pionnenstructuur, maar door de activiteit van zijn torens bleef hij staande. Zijn tegenstander had veel tijd gebruikt, maar wist nadat ook de torens van het bord waren wel een pion te winnen. Gelukkig wist Henk het toch nog te keepen. 2,5-2,5 Met nog 3 borden aan de gang. Bij Jan-Willem zag het er inmiddels steeds beter uit, maar Pauls stelling verslechterde zienderogen. Op het laatste bord kon het nog alle kanten op gaan. Karg had daar een pion geofferd, maar hij had voldoende compensatie. Om redelijk verzekerd te zijn van een matchpunt mocht hij remise aanbieden, wat na enig nadenken werd geaccepteerd. We kwamen wederom op achterstand doordat Paul het niet bolwerken. Paul leek na de opening nog wel redelijk te staan, maar daarna werd het al snel minder. Zijn tegenstander kreeg twee vervelende vrijpionnen op de a en c lijn en Paul kon geen tegenspel creëren. Even later moest Paul ook zijn dame geven en was het snel gebeurd. De druk lag dus bij Jan-Willem om gelijk te maken. Jan-Willem had na de opening een bescheiden voordeeltje. Zijn tegenstander bleef lange tijd goede zetten doen, maar gebruikte wel meer tijd en kwam langzaam ook minder te staan. Zwart deed na lang nadenken nog een wanhoopspoging met een stukoffer. Jan-Willem kon echter een kwaliteit teruggeven en had daardoor een prima stelling, terwijl zijn tegenstander minder dan een minuut op de klok had. In tijdnood kon Jan-Willem het afmaken en daarmee de eindstand op 4-4 te brengen.